Automatisering: vloek of zegen?

Ongetwijfeld zal de uitvinder van het zakrekenapparaat net als de god Theuth bij Plato, denken dat hij de mensheid een grote dienst heeft geleverd. En ik moet toegeven dat het gebruik van een zakrekenapparaat efficiënter is dan het heen en weer bladeren in een logaritmentabel, hetgeen nog in de mode was in mijn middelbare schooltijd. Voorts dient te worden toegegeven dat een logaritmentabel nauwelijks in je pochetzakje paste. Doch koning Thamos van Egypte heeft ook hier gelijk dat een dergelijke vinding de domheid bevordert. Hoevelen bezitten niet een zakrekenapparaat zonder de flauwste notie van de rekenprocessen te hebben. Mutatis mutandis zie je dit ook bij de bedrijfsautomatisering, waarbij gebruikers nauwelijks meer weten wat er in de computer gebeurt.

Eigenlijk zou een zakrekenapparaat alleen mogen worden verstrekt aan hen die voldoende plausibiliteitsnotie hebben van wat het apparaat uitspookt. Met plausibiliteitsnotie bedoelen we hier dat bij het intoetsen van de invoer en de instructie er geweten wordt in welke orde van grootte de uitkomst dient te liggen.